φεύγω άλλη μιά φορά

Πιάνω τη γραμμή του ήλιου και πάω.  Συναντώ το σκοτάδι.  Μια θάλασσα από εκείνες τις μαύρες που έβλεπα κάποτε στα όνειρα μου.  Πανικοβάλομαι.  Φεύγω.

Η γλύκα ενός σοκολατένιου μπισκότου,  ένας γρήγορος καφές χωρίς σκοπό,  δυό τσιγάρα,  μία τράκα,  δυό κουβέντες,  κι άλλες τέσσερις στον αέρα,  μιά ξεχασμένη τσάντα,  μιά ειλικρίνεια,  δέκα μάσκες,  μια θάλασσα,  ένα κόκκινο ποδήλατο,  μιά γυναίκα εκνευρισμένη,  μια παρέα όπου ο καθένας κοιτούσε αλλού,  μιά χαλασμένη καφετιέρα,  μιά δεύτερη ευκαιρία.

Δε τη δίνω!