O παππούς είχε ένα καφενείο, με καρέκλες ψάθινες και ντουλάπια βαμμένα με βεραμάν λαδομπογιά. Καμμιά φορά, όταν η μέρα πήγαινε καλά, άνοιγε το ντουλάπι και μου έδινε το αγαπημένο μου. Γκαζόζα!
Στη μέση του μαγαζιού, είχε βάλει ένα ποσοσφαιράκι. Μαζεύονταν τ΄αγόρια, μαζί και κάποιοι φαντάροι. Ήμουν ερωτευμένοι με όλα τα αρσενικά..
Μια μέρα, ένας αλφαμίτης με ρώτησε πόσο χρονών είμαι.. φορούσα ένα κόκκινο καρώ παντελόνι που φούσκωνε λιγάκι στον ποπώ και στην κοιλιά..
Δώδεκα του απάντησα..
Δεν μου ξαναμίλησε
No comments:
Post a Comment