Saturday, December 11, 2010

άνευ όρων

Δε γυρίζουν σε μια στιγμή ανάποδα τα πράγματα.  Θυμάσαι;  Ήταν κι εκείνο το σημάδι,  κι εκείνο,  κι εκείνο,  κι όλα αυτά που περίμενες μα κατά βάθος δεν ήθελες να έρθουν. 
Έψαχνες το φταίξιμο σε πορεία από καιρό χαραγμένη.  Έλιωνες κάθε που έβλεπες πως τα χέρια σου ήταν σφραγισμένα. 

Και παραδόθηκες.  Άνευ όρων.













Μιά χαραμάδα θέλεις τώρα ίσα που να χωράει ένα δαχτυλάκι.

No comments: